مصطفی حسنی یکمعلم است. مردی با اخلاق ،تنها تدریس نمی کند بلکه آموزش و پرورش را با هم دارد.
او بر این باور است ،نظام آموزشی هر کشوری از مهمترین ارکان تربیتی نسل های جدید آن کشور به شمار می آید، از این رو حدف یکی دچار انحراف از هدف می شود، چرا که پیمودن راه اشتباه موجب سردرگمی نسل جدید می شود.
به این ترتیب او در کنار تدریس تلاش می کند تا اصلا مهم پرورش که همانا اخلاق و ارزشهای دینی و فرهنگی ماست را گسترش دهد.
حجتی یک معلم است اما معلمی تک بعدی نیست .او در حوزه نگاه به فضای جامعه و انجام امور خیریه دستی برآتش دارد و تلاش می کند تا در کنار تمامی فعالیتهای اجتماعی اش،از امور خیریه غافل نماند .
خرید ملزومات کودکان مستضعف ،حمایت از ورزش دوستان بی بضاعت و… از اموری است که وی تلاش
می کند بدان بپردازد و دراین مسیر گام بردارد
او در ایام ویژه از جمله سال نو ،ماه مبارک رمضان و… تلاشش را بیشتر می کند چراکه معتقد است شادی بهار ،زیبایی ماه مبارک رمضان و…باید تقسیم شود و همگان خوشحال به استقبال بهار بروند.
این معلم با اندک درآمدی که دارد سعی می کند که دل بسیاری از نیازمندان را شاد کند در همین راستا زورخانه حیدر کرار پذیرای حسنی بود.
در این زورخانه پهلوانان بسیاری به جامعه معرفی شدند و اینبار حسنی به عنوان پهلوان اخلاق معرفی شد .
سید رضا حسینی مدیر این زورخانه شانه های این معلم اخلاق مند را به شال پهلوانی مزین کرد و کسانی که در آن مکان حضور داشتند با صلوات هایشان او را مورد تشویق قرار دادند.