حمایت از جوانان دیروز، وظیفه جوانان امروز است

بسیاری از ما با شنیدن واژه پیشکسوت به یاد موی سپید، زانوهای خمیده و صدای لرزان می افتیم .
اما پیشکسوت در یک رشته ورزشی به عنوان یک اصل، بیش از همه ی رشته های ورزشی مورد توجه قرار گرفته است و آنهم رشته ای نیست، جز ورزش ملی و مذهبی کشورمان که به دلیل ویژگی خاصی که در قوانین آن توسط پیشینان وضع شده این رده سنی به عنوان ستون ورزش معرفی و تکریم به آنها به عنوان یک اصل لاینفک مورد تاکید و توجه قرار گرفته است .در عرصه ورزش، به ویژه ورزش مظلوم و مهجور باستانی، افرادی هستند که سالهای زیادی از عمر خود را عاشقانه در طبق اخلاص گذاشته اند تا شاهد رشد، تعالی و پیشرفت رشته ملی و مذهبی کشورمان شوند .
آنها کسانی هستند که روزهای بسیاری با زحمت و مشقت بار امر یادگیری و کسب تجربه را متحمل شدند و امروز با وجود کهولت سن، داشته های تجربی و علمی خود را بی هیچ چشم داشتی در اختیار نسل جوان گذاشته اند تا ورزش آباء و اجدادی شان از گزند فراموشی دور بماند .
مردانی که با سال ها ممارست در کسب فضائل اخلاقی و حضور موثر اجتماعی، سعی می کنند به عنوان یک الگو از یک باستانی کار و نمونه کاملی از یک انسان تمام عیار که مکتب آموخته مکانی مثل زورخانه هستند را به تصویر بکشند تا مبادا خدشه ای بر نام ورزشی وارد آید که نام ائمه اطهار و مولای متقیان علی (ع)چندین و چندبار در فضای زورخانه هایش طنین انداز می شود .
اما آنچه که دراین بحث مورد توجه نویسنده این یادداشت است، احترام به این عزیزان است که هم اکنون خانه نشین شده اند و دوران طلایی کهن سالی را پشت سر می گذارند، همانهایی که شاید سالهای سال است هیچ کس سراغی از آنها نگرفته باشد و حتی در مراسمی که به همین مناسبت و به نام این عزیزان برگزار می شود
نامی از آنها برده نمی شود!
اما واقعیت و باور فرهنگ ارزشمدار ایران زمین از دیرباز احترام و تکریم به پیشکسوتان را مورد توجه قرار داده است،حتی در سیره نبوی و دین مبین اسلام بارها و بارها بدان تاکید کرده است چرا که آنها گنجینه‌ای از تجربیات ارزنده زندگی هستند و داشته هایشان در حوزه زندگی فردی، اجتماعی و فعالیت حرفه ای شان در یک پروسه زمانی طولانی بدست آمده است.
متاسفانه تا زمانی که پیشکسوت و یا ورزشکاری زنده است از وی نامی برده نمی شود اما زمانی که از دنیا می رود همه برایش دلسوزی می کنند که عملا چندان فایده ای به حال هیچ کس به خصوص متوفی ندارد.
باور کنیم که این عادت نادرست مناسب مردمی با این غنای فرهنگی نیست .
بپذیرم، جامعه پیشکسوتان از اهمیت بسزایی برخوردار است و باور کنیم این عزیزان از بعد ارزشمداری، بسیار خاص هستند که از نگاه جامعه شناختی رعایت آنها هنجار و عدم رعایت آنها ناهنجاری تلقی می شود.
حمایت از مردان جوان دیروز که امروز به دنبال فرصتی هستند تا باشند و داشته هایشان را دراختیار نسل جوان قرار دهند وظیفه همه کسانی است که پشت میز مسوولیت قرار گرفته اند. فراموش نکنیم، حمایت و بهره گیری از دانش این عزیزان علاوه برای اینکه فرصت انتقال تجربیات آنها را مهیا می کند، حس زیبای مهم و موثر بودن را به لحاظ روانی برای آنها ایجاد می کند که این موضوع در سطح کلان می تواند زمینه شکوفایی و نشاط اجتماعی را که بسیار مورد توجه رهبر معظم انقلاب نیز هست به وجود بیاورد .