در روزهای کرونایی بیائیم بیشتر تفکر کنیم .
اگر فکرمان و ذهن مان را درست کنیم دیگر هیچ چیز را بد نمی دانیم . وقتی خودمان تک به تک مثبت اندیش باشیم جز خوبی به هیچ چیز دیگر فکر نخواهیم کرد (از دیدگاه خودمان) و جهان را اگر هر چقدر هم که بد باشد خوب می بینیم وبرای خوب بودن و خوبی کردن تلاش خواهیم کرد .
نه غروری ، نه کینه ای و نه ناسزایی نه نامهربانی ، دنیا پر از محبت خواهد شد، لذا تلاش کن برای خوب دیدن ، خوب فکر کردن و در آخر خوب زندگی کردن . گاهی فکر می کنم شاید زندگی بالا و پایین هایی داشته باشد اما تو فقط خوبی هایش را می بینی، نه بدی هایش.
زندگی را زیبا ببین تا او هم زیبایی ها و قشنگی هایش را به تو نشان دهد و به تو بفهماند که زندگی زیباست .پس زیبا ببین و زیبا بخند. دلم نمی خواهد هیچ چشمی گریان باشد، هیچ دلی بلرزد و هیچ زبانی ازم تعریف کند . گاهی آنقدر می خندم که از شدت خنده به کجا می روم. من این وجود نداشتن را دوست دارم من از این همه خنده مرده ام . گاهی می خندم که بمیرم . آن هم از شدت خنده خشک و سرد ،
خنده ای که شاید خنده نباشد اما همین خنده مرا از حال می برد که فراموش کنم همه چیز را ، یادم نیاورد هیچ چیز را .
نرجس(هستی )افضلی
