کشتی پهلوانی که سه سال پس از جدایی از زورخانه با پیگیری های فدراسیون ورزش های زورخانه ای به خانه اصلی خود بازگردیده بود، توسط وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ثبت ملی میراث فرهنگی ناملموس شد.
این اتفاق خجسته به این صورت به وقوع پیوست که با توجه به پیگیری‌های مجدانه فدراسیون و اعضای هیئت رئیسه و با تلاش مضاعف و حمایت‌های همه جانبه مسوولین وزارت ورزش و جوانان، کشتی پهلوانی پس از سه سال جدایی به خانه اصلی خود یعنی زورخانه بازگشت و این خبر بسیار خوب توسط محمدرضا داورزنی معاون پیشین توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان در آیین ملی پدران گود که هر ساله در مشهد مقدس برگزار می شود ، اعلام گردید.
بر همین اساس ثبت کشتی پهلوانی در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس برگ زرین دیگری بر صفحات افتخارات فدراسیون ورزشهای زورخانه ای و کشتی پهلوانی بود که از چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۹ به طور رسمی اعلام گردید.
لازم به ذکر است ورزشهای زورخانه‌ای از جمله میراث معنوی ایرانیان است و زورخانه جای نیکان، پاکان و مکتب فتوت و جوانمردی است. در مجموع ورزش و حرکات پهلوانی جزء فعالیت‌های اصلی روزمره ایرانیان در دوران باستان بوده است که جامعه نیز ارزش خاصی برای ورزشکاران و پهلوانان قائل می‌شد.
کشتی پهلوانی یکی از روش‌های کشتی گرفتن است که ریشه آن به ایران باستان برمی گردد. این کشتی توسط پهلوانان اسطوره ای ایران انجام می‌شد. در کشتی پهلوانی، کشتی گیران شلوار مخصوصی به پا می‌کنند که از کمر تا زانو را می‌پوشاند و چیزی شبیه کمربند نیز دارد، در کشتی پهلوانی به قسمت کمر شلوار از جلو، «پیش قبض» به قسمت کمر شلوار از پشت، «پس قبض»، به قسمت جلوی زانوی شلوار ، «پیش کاسه» و به قسمت پشت زانوی شلوار، «پس کاسه» می‌گویند، کشتی گیران حق دارند شلوار یا کمربند حریف را برای اجرای فن در اختیار بگیرند و فنون مخصوص کشتی پهلوانی را اجرا کنند. همچنین اجرای آن دسته از فن‌های کشتی آزاد و کشتی فرنگی، که در آن مهاجم ابتدا به پل نمی‌رود، در کشتی پهلوانی مجاز است.
رقابت‌های کشتی پهلوانی ایران برای شناختن پهلوانِ ایران، رقابت‌های ورزشی است که هر ساله در ایران برگزار می‌شود و در آن ورزشکاران از سراسر ایران برای دستیابی به بازوبند در آن شرکت می نمایند. اگر چه این رقابت‌ها ریشه‌های باستانی دارد، چارچوب نوین آن از سال ۱۳۲۳ بنا شده‌است. برنده این رقابت‌ها پهلوان نامیده می‌شود و دارنده بازوبند پهلوانی می‌شود.
پهلوان مصطفی طوسی (۱۳۲۳، ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵)، پهلوان ضیاءالدین میرقوامی (۱۳۲۶)، پهلوان ابوالقاسم سخدری (۱۳۲۷)، پهلوان عباس زندی (۱۳۲۸، ۱۳۳۲، ۱۳۳۳ و ۱۳۳۴)، پهلوان احمد وفادار (۱۳۲۹ ،۱۳۳۰ و ۱۳۳۱)، جهان‌پهلوان غلامرضا تختی (۱۳۳۶، ۱۳۳۷ و ۱۳۳۸)، پهلوان یعقوب علی شورورزی (۱۳۴۰)، منصور مهدیزاده (۱۳۴۱ و ۱۳۴۴)، رضا سوخته‌سرایی (۱۳۵۴)، پهلوان علیرضا سلیمانی (۱۳۵۸، ۱۳۶۱، ۱۳۶۲، ۱۳۶۴، ۱۳۶۵ و ۱۳۶۹)، پهلوان محمدحسن محبی (۱۳۶۳ و ۱۳۶۷)، پهلوان محمدرضا توپچی (۱۳۶۶ و ۱۳۶۸)، پهلوان مجید انصاری (۱۳۷۰)، پهلوان ایوب بنی‌نصرت (۱۳۷۱ و ۱۳۷۲)، پهلوان محمود میران (۱۳۷۳ تا ۱۳۷۶)، پهلوان حمید قشنگ (۱۳۷۷، ۱۳۷۸ و ۱۳۸۱)، پهلوان محمود محمدی (۱۳۷۹)، پهلوان امین رشید لمیر (۱۳۸۰ و ۱۳۸۷)، پهلوان عبدالرضا کارگر (۱۳۸۲ و ۱۳۸۳)، پهلوان شاهرخ صداقتی‌زاده (۱۳۸۵)، پهلوان فردین معصومی (۱۳۸۶)، پهلوان آرش مردانی (۱۳۸۸ و ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰)، پهلوان جابر صادق زاده (۱۳۹۱ و ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸)، پهلوان احمد میرزاپور (۱۳۹۲)، پهلوان پرویز هادی (۱۳۹۳) اسامی و نفراتی است که در سالهای یاد شده به عنوان پهلوان ایران انتخاب شده اند.
