نقش خیرین در ماندگاری و توسعه ورزش زورخانه ای

خیلی ها حضورشان ، حضوری از جنس سازندگی است . حضوری بی رد و نشان، اما موثر و کارآمد .
آنها افرادی قابل اعتماد هستند که می شود با آنها دنیایی را ساخت و آباد کرد بدون اینکه هیچ چشمداشتی داشته باشند .
آنها معتقدند هرآنچه که در این دنیا وجود دارد، متعلق به همگان است و همگان باید از زیبایی های آن بهره مند شوند و این راز خوب زیستن و بی ریا بودن آنها ست .
در ورزش زورخانه ای چنین افرادی بسیار هستند، مردانی که ورزشکار نیستند، با هیچ یک از فنون کشتی پهلوانی آشنایی ندارند، هنرهای فردی نمی دانند و افتخارشان هم این نیست که زور زیادی دارند و یا در میدان مسابقه خیل عظیمی از مردم تشویق شان کنند .
آنها به دنبال مدال و گردن آویز و حکم قهرمانی نیستند، بلکه افتخار آنها این است که خداوند تنها ناظر و شاهد کارشان است و شادی دنیا و مردمش والاترین گردن آویز است .
خیلی از خیرین هستند که یاری کننده ورزش هستند، آنها هم همانند خیلی از زورخانه ای ها که با فنون این ورزش آشنایی دارند و عمر خود و موی خود را در دنیای ورزش ملی سفید کرده اند، حق زیادی بر گردن ورزش زورخانه ای دارند.
آنها روشن کننده چراغ این ورزش هستند ، خیلی از این افراد با پول خود و قدرت راه توسعه این ورزش را باز کرده اند و بی تردید اگر امروز نامی از این ورزش باقی مانده است بخش مهمی از آن را می توان مدیون چنین افراد خیری دانست که بودنشان درکنار ورزش زورخانه ای مملو از خیرو برکت است .
این موضوع در پایتخت که از تعداد ورزشکاران زیادی برخوردار هستند مصداق بیشتری می یابد.
این نکته از این حیث قابل توجه تر می شود که ورزش زورخانه ای، ورزشی خود کفاست و به لحاظ حمایت، از هیچ منبع دولتی درآمد کسب نمی کند و بی تردید یا باید از طریق خود ورزشکاران حمایت شوند یا اینکه بخش خصوصی وارد این عرصه شود .
درمورد بخش خصوصی نیز این واقعیت وجود دارد که این سرمایه گذار درمقابل کاری که انجام می دهد، منتظر نتیجه است و همه آنهایی که با ورزش زورخانه ای آشنا هستند می دانند که این ورزش نتیجه ی مادی برای هیچکس ندارد و هر آنچه هست معنوی است و اخلاقی و ارزشی . بنابراین سرمایه گذار بخش خصوصی چندان از این سمت به سود نمی رسد.
بنابراین باید از این جهت سرمایه گذارانی که سالها در کنار ورزش زورخانه ای هستند را قدردانست و مورد تقدیر قرار داد و این قدردانی با حمایت این اهالی میسر خواهد شد پس تنها راه ماندگاری از این افراد علاوه بر حمایت معنوی اختصاص حکم ویژه به آنها به صورت تشریفاتی است .
شاید اگر از این خیرین ورزش یار در این باره نیز سوال شود آنها همین میزان را هم نپذیرند اما باید جامعه و خانواده ورزش باستانی که خانواده ای قدر دان است و در قوانین خود به شدت این موضوع را مورد توجه قرارمی دهد، این کار را عملی کند به هر حال خوشحالیم که این قدردانی و احترام در برخی مواقع اجرا می شود .
محمد کریمی