بهار شگفتی در راه است. همین روزها و در همین نزدیکی ها گلهایی خواهند شکفت که بادها را پر می کشند از عطر وجودشان .
همین روزها در همین نزدیکی ها بهارهای شگفتی در راهند؛ این را من نمیگویم؛ آسمان میگوید با هزاران بهاری که دیده است.
بهارهای شگفتی در راهند؛ این را زمین میگوید؛ زمین که مادر همه بهارهای آمده است، زمین که آبستن بهارهای شگفتی است، آری شگفتی ها در راهند.
همین روزها گلها میشکفند که تمام گلهای عالم به پیشواز آمدنشان، پرپر میشوند. درختها، سجده میکنند مقدمش را، کوهها سر بر آستان کرم شان میگذارند و دریاها، وام دار زلال چشمانشان می شوند.
گلهایی در شعبان خواهند شکفت. حسین (ع)، ابوالفضل (ع)، سجاد (ع) ، و مهدی موعود (عج) که عطرشان از همه پنجرههای بسته عبور خواهد کرد؛ از همه دیوارهای سنگی، برجهای بتُنی، خیابانهای تاریک، کوچههای رنگ و رو رفته.
گلهایی درشعبان خواهد شکفت که پنجرهها را باز خواهند کرد و آینهها را شفاف.
گلهایی درشعبان خواهد شکفت که ابرها را به باران دعوت میکنند، باران را به زمین تشنه میفشانند، گلها را میرویانند و خورشید را صدا میکنند تا رنگینکمانی شگفت، شرق تا غرب زمین و آسمان را به هم بدوزد؛ رنگینکمانی زیباتر از همه آذینها و خیر مقدمها، رنگینکمانی که مزین به نام زیبای زیباترین گلهای دنیاست.
درشعبان باران بارید، ستاره خواهد بارید چرا که در سوم ، چهارم و پانزده شعبان گلهایی خواهد شکفت که تاریخ را دگرگون خواهند کرد .
اوج این آمدنها در نیمه شعبان محقق خواهد شد چرا که مردی میآید که قرار است دنیا را نور باران کند .
در همین روزهای نزدیک گلی میآید؛ که کشتیبان «سفینه النجاه» است. میآید و آرامش را به دلهای عاشقان میآورد و منتظران را سوار میکند.
می گویند این گل غایب زهراست که توفان، تاب ایستادگی در برابرش را ندارد؛ او با آمدنش قرار است بادها را پرپر کند.
«السلام علیک یا سفینه النجات
السلام علیک یا حسین (ع)
السلام علیک یا سجاد (ع)
السلام علیک یا ابوالفضل (ع)
محمد کریمی