محرم فرصت پاک کردن حسابهای دنیایی

محرم عجب ماهی است. این ماه را از هر زوایه که نگاه می کنی، برکت است . این ماه از جنس دیگری است.
از جنس یکرنگی، از جنس فراموش کردن شهرت. در این ماه نام‌ها و لقب‌ها فراموش و کنار می روند .
و دریک کلام در این روزها قال وقیل دنیا جای خود را تنها به یک نام ختم می کنند (حسین (ع) ) .
اینجا حاشیه‌ها رنگ وبویی دیگر می گیرد و همه با این علم که روزهای خوب محرم فرصت پاک کردن حساب و کتابهای دنیایی است و زمانی برای صاف شدن و رها شدن از قید و بندهای دنیایی است، این روزها را پشت سر می گذارند این حرف دل بیشتر کسانی است که ۱۲ ماه سال را در گیر زندگی حرفه ای هستند و برای خود نامی و آوازه ای دارند. آنها هم این روزها نام خود را فراموش می کنند، لباس خدمت می پوشند .
اینبار خادم می شوند، خادم ابوالفضل(ع)، خادم حسین(ع) ، خادم علی اصغر(ع) و خادم علی اکبر(ع) . محرم روزهای عجیبی دارد. لاجوردی پوشان استقلال و سرخپوشان پایتخت هر کدام تکیه وحسینیه ای را یافته اند تا جانشان را صیغل دهند .
کمی که دقت می کنی علی اکبر حیدری ، محمد رضا طالقانی ، برادران خادم ، رضا زاده مرد طلایی ایران ، هادی ساعی ، علی پروین، بنویدی ، یوسف کرمی و رزمی کاران و کشتی گیران، باستانی کاران ورزشکاران در هرسطح و رده ای همه دراین روزها شکل دیگری هستند و هرکدام به شیوه خودشان و شهرشان عزاداری می‌کنند.
دهه محرم برای همه حال و هوای دیگر دارد اما برای اینها که شرایط زندگی آنها را متفاوت تر از یک شهروند عادی رقم زده حال و هوای خاصی دارد.
همگی در جایی حضور پیدا می کنند که آرامش بیشتری به آنها بدهد .
آنها یک جای ثابت دارند ، نه بهتر است بگویم گوشه ای دوست داشتنی دارند که نمی خواهند آن را با هیچ کس جز صاحب محرم قسمت کنند .
روزهای محرم ، عجب روزهایی است چقدر متفاوت است، ای کاش چشم دنیا بین ما هر روز را محرم گونه ببیند .