شب قدر،زمان محاسبه است

شب قدر، زمان محاسبه است تا پیش چهره جانت را در برابر روحت قرار بدهی، پس امشب را قدر بدان.
امشب، خلوت و تنهایی و فراغت، چاره‏ساز است. لحظات سرشار از برکات و معنویات لیله القدر از همین فراغت‏های مطلوب و دوست‏داشتنی است.
شب قدر، فرصت خلوت با خویش و خداست. ساعات حضور در مجلس محاسبه است. فرصتی است تا دفتر دل را بگشایی و کتاب عمل را بازخوانی کنی.
تو که می‏گفتی: مجال و حالی نیست، گرفتاری‏ها و مشکلات فرصتی برای رسیدن به خود نمی‏گذارد؛ اینک، این تو و این مجال و فرصت ناب! پس برخیز! آینه بردار و به چهره خویش بنگر. برخیز و آینه را پیش چهره جان و در برابر روحت قرار بده، تا نیک و بد، و زشت و زیبای آن را ببینی.
فراموش مکن حال که سر سفره ضیافت الهی نشسته‏ای. خود لطف الهی است پس لحظه‏های پر برکت، زمان‏های پر معنویت، دعای جوشن‏کبیر، جلسات پر فیض نیایش، حالات پر جذبه انس با قرآن و مفاتیح، شب‏زنده‏داری و چشمان بیدار قبل از فجر، نماز و دعاهای مخصوص شب قدر، همه و همه مائده‏های آسمانیِ این شب مبارک است، و تو را فرا خوانده ‏شده ای تا به قدر تشنگی و توان و در حدّ ظرفیت وجودی خود از این چشمه رحمت بنوشی و جامه تقوا بپوشی و در راه اطاعت و عبادت خدای سبحان بکوشی. اکنون که آمده‏ای وقت تنگ و مجال گذرا را باید مغتنم شمرد. امشب در مجلس دعا و اِحیا با چه آمده‏ای و با چه باز می‏گردی؟ و کدام تغییر حالت وخصلت و عادت را از این شبِ خودسازی و فرصت‏طلایی به ارمغان خواهی برد؟
آری ، شب قدر، شبی است که پایانش، سرآغاز زندگی نوین و روشنایی‏بخش است.
شب قدر، شبی است که مؤمنان با احیا و عمل صالح، خویشتن را در برابر تابش انوار قدسی آن قرار می‏دهند و از این طریق کسب فیض می‏کنند. آنان همچنین زمستان زندگی یکساله خویش را به پایان می‏برند و بهار زندگی و سال جدید خویشتن را از شب قدر آغاز می‏کنند.

امام صادق(ع) فرمودند: «شب قدر، آخر سال گذشته و اوّل سال جدید است». آنهایی که از طبیعت تا حدودی فارغ شده‏اند و طعم شیرین ملکوت را احساس کرده‏اند، بهار طبیعت را رها کرده، بهار ملکوت و جبروت را که بهار حقیقی است، اوّل سال زندگی خویش بر می‏گزینند.
حق نگهدارتان