سید علی حق شناس کمیاب معروف به سید علی کشتی گیر ، صوفی ، ورزشکار ورزش باستانی ایران ، پهلوان ایران ، و پهلوان اول پایتخت (تهران ) از سال ۱۳۰۷ تا ۱۳۰۹ بود .
سید علی حق شناس در سال ۱۲۸۵ خورشیدی در تهران به دنیا آمد . وی فرزند آیت الله حاج سید حسین میر پور طهرانی از واعظ ، مدرسین و روحانیون سرشناس تهران و نوه شیخ سید شمس الدین میر پور طهرانی بود .
پهلوان سید علی در کنار آموزش علوم نزد پدر ، به توصیه وی در ۱۱ سالگی به ورزش زورخانه ای نزد پهلوان محمد عبدل معروف به یزدی کوچک از پهلوانان به نام پایتخت در دروه قاجار روی آورد .
دوران قهرمانی
پهلوان سید علی پس از چندین سال آموزش نزد پهلوان یزدی کوچک در سال ۱۳۰۷ (ه ، ش ) طی یک کشتی ۴۵ دقیقه ای در حضور مردم تهران و مقامات کشوری با غلبه بر پهلوان اکبر پامناری به عنوان پهلوان اولی پایتخت دست یافت . وی در در کنار حرفه قهوه خانه داری به طور منظم به تمرینات زورخانه و کشتی می پرداخت .
این پهلوان با حفظ آمادگی خود توانست بازوبند پهلوانی پایتخت را در دوره های مختلف تا ۱۳ سال بعد یعنی تا سال ۱۳۱۹ از آن خود کند که از تبحرات وی در کشتی باستانی می توان به اجرای سریع فن لنگ و فن رودست و در هنر زورخانه اجرای پرتاپ میل و کباده کشی را اشاره کرد .
وی در سال ۱۳۱۰ در شیراز ، پهلوان محمد کاظم زارع پهلوان اول این شهر را شکست داد . در سال ۱۳۱۱ پس از شکست دادن جعفر خراسانی پهلوان خراسان در رقابت بر سر پهلوانی ایران ، در زورخانه مرکزی مشهد به جان او سو قصد شد که با دخالت موثر مرحوم مرشد اسماعیل طوسی و حمایت جمعی از مردم مشهد جان سالم از مهلکه به در برد . وی در آخرین کشتی خود در آبان ماه سال ۱۳۱۹ و در ۳۴ سالگی پهلوان کاظم دولابی را با میانداری پهلوان سید حسن رزاز شکست داد .
این آخرین کشتی پهلوانی در تهران بود . پس از اشغال ایران در سال ۱۳۲۰ توسط نیروهای منفقین شرایط ویژه اجتماعی و سیاسی در ایران حاکم گردید .
پس از چند سال رکود کشتی پهلوانی از اواسط دهه ۱۳۳۰ کشتی سراسری برای انتخاب پهلوان اول کشور و همین طور پیدایش کشتی مدرن یعنی کشتی آزاد و فرنگی جای خود را به برگزاری کشتی های پهلوانی در پایتخت و دیگر شهر ها داد.
فعالیت های اجتماعی
سید علی حق شناس پس از خداحافظی از کشتی به کسب و کار خود یعنی حرفه قهوه خانه داری پرداخته و به تربیت شاگردانی در ورزش باستانی و کشتی مشغول شد .
وی با همراهی تعدادی از کسبه محل کسب و زندگی خود ( حد فاصل میدان توپخانه و دروازه دولت ) هیاتی را برای حل و فصل امورات محله و مشکلات اهالی راه اندازی کرد .
فعالیت های خیر خواهانه پهلوان سید علی موجب گشت تا اهالی این محله به یاد او چهارراه سیدعلی را نامگذاری کنند .
شاگردان
از شاگردان به نام وی در کشتی زورخانه ای می توان به پهلوان محمود عرب ، پهلوان رستم آقا صالح ، شعبان همادیان و غلامرضا تختی اشاره کرد . محمود عرب اظهار می کند : (شادروان تختی پس از کسب بازوبند پهلوانی کشور همراه با شعبان همادیان نزد پهلوان سید علی آمد و پس از عرض ارادت بازوبند خود را به او تقدیم کرد . سید (پهلوان سید علی ) پیشانی تختی را بوسید و بازوبند را به او بازگرداند .)
وقف اموال
وی در سال ۱۳۴۰ با سفر چهار ماهه به عراق تمامی اموال به ارث رسیده از پدر خود ، آیت الله حاج سید حسین را در شهرهای کربلا ، نجف و سامره میان فقرا و بی بضاعتان تقسیم کرد .
پهلوان سید علی در تاریخ بیست و ششم شهریور ۵۲ در ۶۷ سالگی در گذشت . بنا به وصیتش وی را در شهر قم و در آرامگاه دار اسلام در نزدیکی آرامگاه فاطمه معصومه (س) مکانی که مدفن پدرش در آن قرار دارد ، به خاک سپرده شد .
