آنچنان سوزی در نوحه هایش دارد که دل همه را به لرزه در می آورد.
در مدح و ثنای پیرغلامان ، مداحان و خادمان عصمت وطهارت(ع) ، همین بس که امام صادق(ع) در وصف آنان میفرماید: «مَن قالَ فِینا بَیتَ شِعرٍ بَنَی اللّهُ تعالی لَهُ بَیتا فی الجَنّهِ. یعنی هرکه درباره ما یک بیت شعر بگوید، خداوند متعال در بهشت یک خانه برایش می سازد».
همچنان که «حاج آقا علی قصری »، مداح ، خادم و پیر غلام اهل بیت عصمت و طهارت(ع) با بیش از ۵۰ سال نوکری در دستگاه ائمه خود را لایق چنین صفتی نمی داند .
هر چند این خادمان خاندان اهلبیت عصمت و طهارت(ع)، نام خود را به «غلامی» انسانهای بزرگی گره میزنند که اجر «محب» بودنشان به اندازهی عبور از درهای زیبای بهشت میارزد؛ آنجا که رسول خدا(ص) میفرماید: «أدِّبوا أولادَکُم علی ثَلاثِ خِصالٍ: حُبِّ نَبیِّکُم ، وحُبِّ أهلِ بَیتِهِ ، وقِراءهِ القرآنِ، یعنی فرزندان خود را بر سه خصلت تربیت کنید: دوست داشتن پیامبرتان، دوست داشتن اهلبیت او و قرآن خواندن».
نفس گرم و نوای حزن انگیز «حاج علی قصری « هنوز برای پیرمردها و جوانترهای محفل حسینی تازگی دارد. حنجرهای که رجزهای طوفانی میخواند و نغمههایی که پشت هفت آسمان را میلرزاند.
ذاکر و مداح اهل بیت عصمت وطهارت که سالهاست خود را خادم دین و اهل بیت(ع)معرفی می کند، از هر فرصتی برای یادآوری خاندان رسول گرامی اسلام بهره می گیرد .
قصری در دستگاه ائمه اطهار در حقیقت سازنده فرصت ها است . مخالف هوای نفس، فریادگر عشق ولایت برفراز چهارپایه رفیع مسجد ، حسینیه ، تکیه و یا درکرانه منبر.
قصری که بیوضو و بدون عبا هرگز مداحی نکرده، نوحه هایش با سبک و سیاقی خاص یادآور سرود جاوید هیهات مناالذله است .
او در اشعار و مدحهایش برای ائمه بزرگی ، شکوه و عظمت آنها را با فریادهای بلند زمزمه می کند و انسان غرق شده در فراموشخانه رخوت زندگی شهری را با باورهای مذهبی و دینی اش پیوند می زند ومی گوید: زندگی اگر زندگی است با نام این بزرگان دین است .
وی این روزها برای سلامتی مدافعان سلامت دعا می کند و از خداوند متعال می خواهد بزودی شرکرونا را از کشورمان کم کند.
رخصت پهلوان برای پیرغلام وپیشکسوت حاج علی قصری ، خادم خاندان عصمت و طهارت آرزوی طول عمر و عزت دارد.