احمد وفادار (زاده ۱۵ خردادماه سال ۱۳۰۶ در روستای داوودلی شهرستان قوچان – درگذشته ۴ اسفندماه سال ۱۳۸۳ در مشهد) کشتی‌گیری از خطه خراسان بود که در سالهای ۱۳۲۹، ۱۳۳۰ و ۱۳۳۱ با کسب عنوان پهلوانی کشور سه بار پیاپی صاحب بازوبند پهلوانی شد.
احمد وفادار در مسابقات جهانی سال ۱۹۵۱ هلسینکی فنلاند، بازیهای المپیک سال ۱۹۵۲ فنلاند و مسابقات جهانی سال ۱۹۵۴ توکیو ژاپن در وزن هشتم عضو تیم ملی کشتی آزاد ایران بود.
در شناسنامه احمد وفادار تاریخ تولد روز پانزده خرداد ماه سال ۱۳۰۶ ثبت شده‌است اما وی حداقل ۲ سال بزرگتر از سنی داشت که در شناسنامه اش قید شده بود و محل تولدش هم روستای داوودلی شهرستان قوچان است. احمد در خانواده عشایر چشم به جهان گشود و در ایام کودکی پدرش (علی) را از دست داد. مادرش (زینب) که اهل بخش نوخندان بود، پس از چند ماه اقامت در روستا داوودلی قوچان مجبور شد فرزندانش را به بخش نوخندان ببرد.
وقتی پس از ماه‌ها سکونت در نوخندان به فکر صدور شناسنامه برای فرزندانش افتاد، نمی‌دانست که چه فامیلی را درنظر بگیرد. کارمند اداره ثبت که در جریان فداکاری و وفاداری زینب قرار داشت، با هماهنگی زینب فامیل «وفادار» را انتخاب و ثبت کرد.
احمد وفادار مانند اکثر نوجوانان مناطق شمالی خراسان از سن هشت نه سالگی به کشتی چوخه‌ای روی آورد و در زمین خاکی زورآزمایی کرد.
در نوجوانی کشتی چوخه را آغاز کرد. پس از مدتی در میادین کشتی حاضر و با حریفان خود در شهرستان درگز مبارزه نمود و با پهلوان علی مشایخی کشتی گرفت و بر او غلبه کرد و از آن تاریخ به بعد در کشتی چوخه مطرح گردید.
در سالهای ۱۳۲۷ و ۱۳۲۸ جهت خدمت سربازی به مشهد اعزام شد و در سربازخانه بین کشتی‌گیران چوخه درخشید. چون شادروان پهلوان ابوالقاسم سخدری که مسئولیت ورزش لشکر را عهده‌دار بود متوجه حضور سربازی بسیار قوی و آشنا به فنون کشتی چوخه که بر تمام حریفان خود غلبه نموده بود، شد. او را به سالن کشتی آزاد برده و با آموزش فنون کشتی آزاد و فرنگی آشنا کرد و مرتب با او به تمرین کشتی ادامه داد و متوجه شد که وفادار فوق‌العاده قوی و شجاع است.
سال ۱۳۲۹ در مسابقه‌های پهلوانی تهران شرکت نمود. در آن زمان بازوبند پهلوانی نزد پهلوان عباس زندی بود. وفادار موفق به کسب بازوبند پهلوانی این رقابت‌ها می‌شود و در سال ۱۳۳۰ بر تمام حریفان خود غلبه می‌کند. در سال ۱۳۳۱ تمام پهلوانان تصمیم می‌گیرند که بازوبند را از وفادار بگیرند و نگذارند که سه ساله شود و تمام دست‌اندرکاران فدراسیون کشتی از غلامرضا تختی می‌خواهند که در این مسابقه شرکت نماید که وی قبول نکرده و می‌گوید که «من با وفادار دوستی و رفاقت بسیار نزدیکی دارم». ولی دوستان از او می‌خواهند کشتی بگیرد.
احمد وفادار متوجه می‌شود که غلامرضا تختی هم در این مسابقه شرکت خواهد کرد. دیدار تختی و وفادار در مدرسه دارالفنون تهران برگزار شد و همه جمعیت منتظر تماشای کشتی دو پهلوانی بودند که روی تشک رفته بودند. گل کشتی را آقای جعفر شیرخدا خواند و همه جمعیت فکر می‌کردند که تختی برنده مسابقه خواهد شد اما وفادار که به کشتی پهلوانی و چوخه تسلط کامل داشت با فن کنده بر حریف غلبه نمود و برای همیشه صاحب بازوبند شد.
از آن تاریخ به بعد پهلوان وفادار عضو تیم ملی شده و در مسابقات جهانی و المپیک شرکت کرد.وی در صبح روز سه شنبه ۴ اسفندماه سال ۱۳۸۳ پس از تحمل یک دوره بیماری قلبی در بیمارستان آریا مشهد درگذشت
