یک سال گذشت، ولی چه زود گذشت؟

از درگذشت پهلوان حسین ونکی یک سال گذشت تا کماکان یاد و خاطره اش در اذهان باقی بماند.
وی که همیشه در امور خیر شرکت می‌کرد و به ورزش نیز عشق می ورزید زمستان ۹۸ از جمع ورزشکاران پر کشید و به دیار باقی شتافت تا همیشه یادش در زورخانه ها گرامی داشته شود.
پهلوان حسین ونکی که لحظه‌ای از حضور در امور خیر نیز غافل نبود، مدال نوکری خاندان عصمت و طهارت را گردن آویز کرده بود و علاوه بر ورزش در ایام محرم و صفر از عاشقان حسینی پذیرایی می‌کرد.
او زندگی اش را وقف ورزش به ویژه ورزش زورخانه ای نمود و تا آخرین لحظه نیز در کنار این ورزش ولایی بود. پهلوان حسین ونکی همچون تختی در کلیه امور عام‌المنفعه به طور مخفیانه و به دور از هیاهو شرکت می‌کرد و در واقع با رفتنش غم بزرگی را بر دوشمان گذاشت .
سهیراد ونکی در گفتگوی تلفنی با خط پایان گفت :راه پدرم ادامه دارد و ما نیز در امور خیر شرکت خواهیم کرد .
وی اظهار داشت:به دلیل شیوع بیماری کرونا و به جهت رعایت حال همگان تصمیم گرفتیم مراسم سالگرد را برپا نکنیم و همه هزینه ها را صرف امور خیر کنیم.
پهلوان ونکی که در رشته‌های کشتی فوتبال و ورزش زورخانه ای صاحب عنوان بود ،در آخرین لحظه حیاتش در فیلمی به نام پهلوان هرگز نمی میرد به تهیه کنندگی محمد کریمی ایفای نقش نمود که امیدواریم یاد و خاطره اش همواره زنده بماند.
این فیلم هم اکنون جهت پخش از شبکه نمایش خانگی آماده شده است و در ایام نوروز ۱۴۰۰ به روی آنتن خواهد رفت. روحش شاد و یادش گرامی