علیرضا سلیمانی قهرمان سنگین وزن کشتی جهان در بهمن سال ۱۳۳۴ در تهران به دنیا آمد و به علت علاقه فراوان به ورزش کشتی در سنین پائین به باشگاه هژبر واقع در خیابان قزوین رفت وزیر نظر محمد علی حسامی یادگیری کشتی را آغاز نمود.
سلیمانی پس از ۲ سال روانه باشگاه پولاد شد و زیر نظر حسین مهرآموز تمرینات خود را پی‌گرفت تا اینکه در سال ۱۳۵۵ در حالی‌که تنها ۲۰ سال سن داشت به همراه تیم ملی در بازی‌های المپیک ۱۹۷۶ مونترال شرکت کرد. در این بازی‌ها، سلیمانی در وزن ۹۰ کیلوگرم حضور داشت و به علت تجربه کم، توفیقی به دست نیاورد.
اوج دوران ورزش قهرمانی سلیمانی در دهه ۱۳۶۰ بود که ایران کمتر در رقابت‌های بین‌المللی حاضر می‌شد، به همین جهت سلیمانی در دو المپیک ۱۹۸۰ و ۱۹۸۴ به دلیل عدم شرکت ایران و در المپیک ۱۹۸۸ به دلیل مشکل ویزا حضور نداشت، اما در المپیک ۱۹۷۶ مونترآل با ۲۰ سال سن در وزن ۹۷ کیلو رقابت کرد که با دو باخت و یک برد حذف شد. او در المپیک ۱۹۹۲ بارسلون هم در سن ۳۶ سالگی شرکت داشت او که پرچمدار کاروان ورزشی ایران هم بود، ابتدا ۳ پیروزی با ضربه فنی را به نام ثبت خود کرد، اما در رقابت چهارم در یک دیدار بسیار نزدیک که ۱۰ دقیقه و ۱۹ ثانیه طول کشید با نتیجه ۲ بر یک از محمود دمیر ترک شکست خورد و در بازی پنجم با مساوی برابر کشتی‌گیر کانادا به مقام ششم رسید.
سلیمانی در مسابقات جهانی لوزان موفق شد در وزن ۱۰۰ کیلو گرم به مقام چهارم جهان دست یابد. در مسابقات جهانی ۱۹۸۵ بوداپست واقعه تلخی برای سلیمانی اتفاق افتاد. ماجرا از این قرار بود که داوران برای آنکه کشور میزبان به مدال برسد، سلیمانی را در برابر ژوزف بالا عمداً سه اخطاره و بازنده کردند؛ در حالی‌که سلیمانی از کشتی‌گیر سنگین‌وزن مجار پیش بود. این موضوع باعث اعتراض و عصبانیت سلیمانی شد و زمانی که قرار بود برای کسب عنوان پنجم با آندریاس شرودر آلمانی کشتی بگیرد، پیش از شروع مسابقه دست داور را بالا برد و این موضوع منجر به محرومیت کشتی‌گیر ایرانی شد و نامش در رده‌بندی هم قرار نگرفت.
پس از سال‌ها عضویت در تیم ملی و شرکت در مسابقات مختلف، سلیمانی در مسابقات جهانی ۱۹۸۹ مارتینی سوئیس موفق شد با غلبه بر تاسکین از ترکیه، شرودر از آلمان و بروس بومگاتنر از ایالات متحده به مقام قهرمانی جهان و مدال طلا دست یابد.
در مسابقات جهانی ۱۹۹۱ وارنا، در حالی‌که بر محمود دمیر ترک و بروس بومگارتنر چیره شده بود، به مقام چهارم جهان رسید و نتوانست مدالی کسب کند. برای آخرین بار سلیمانی در المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا دوبنده تیم ملی را بر تن کرد و در ۱۳۰ کیلوگرم کشتی گرفت و به مقام ششم المپیک رسید.
علاوه بر مدال طلای جهانی، علیرضا سلیمانی برنده مدال طلای بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ سئول شد و ۵ بار هم عنوان قهرمانی آسیا را به دست آورد. سلیمانی ۶ بار هم عنوان پهلوان ایران را کسب نمود تا در این زمینه هم رکورددار ایران باشد. سلیمانی در ۲۶ آذر ۱۳۹۱ به عنوان «پهلوان‌باشی» کشور انتخاب شد.
سلیمانی همچنین یک رقیب و حریف تمرینی جدی و باتجربه‌تر به نام رضا سوخته‌سرایی داشت که همواره رقابت سختی برای قرارگرفتن در ترکیب تیم ملی داشتند. یکی از نقاط عطف دوران ورزش این دو بازی‌های آسیائی سئول ۱۹۸۶ بود که سوخته‌سرایی تصمیم گرفت در کشتی فرنگی شرکت کند تا سلیمانی در ترکیب تیم آزاد قرار گیرد و هر دو نیز مدال طلای بازی‌های آسیایی را کسب کردند.
وی یکی از کشتی‌گیران ایرانی است که قهرمانی جهان در دسته فوق سنگین را به دست آورده و اولین قهرمان جهان کشتی ایران پس از انقلاب جمهوری اسلامی است که با قهرمانی او در سال ۱۹۸۹ در مارتینی سوئیس به دست آمد.
وی در فینال آن مسابقات بروس بومگارتنر کشتی‌گیر آمریکایی را ۵ بر ۴ شکست داد و پرچم ایران بالاتر از شوروی و آمریکا (ابرقدرت‌های شرق و غرب) به اهتزاز درآمد که بازتاب فراوانی در رسانه‌های وقت داشت.
افتخارات
مدال طلا مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۸۹ در مارتینتی در وزن ۱۳۰ کیلوگرم
مدال طلای بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ سئول در وزن ۱۳۰ کیلوگرم
مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیا ۱۹۷۹ در وزن ۱۰۰ کیلوگرم
مدال طلای قهرمانی آسیا ۱۹۸۱ لاهور در وزن ۱۰۰ کیلوگرم
مدال طلای قهرمانی آسیا ۱۹۸۳ در وزن ۱۰۰ کیلوگرم
مدال طلای قهرمانی آسیا ۱۹۸۷ بمبئی در وزن ۱۳۰ کیلوگرم
مدال طلای قهرمانی آسیا ۱۹۸۹ توکیو در وزن ۱۳۰ کیلوگرم
مدال طلای مسابقات جهانی ۱۹۸۹ سوئیس در وزن ۱۳۰ کیلوگرم
مدال طلای قهرمانی آسیا ۱۹۹۱ دهلی نو در وزن ۱۳۰ کیلوگرم
