عصمت آتلی کشتی گیر شاخص ترکیه، جمعاً سه بار با تختی مبارزه کرد. دو کشتی را باخت و یکبار برد. پیروزی اش بر تختی در فینال المپیک ۱۹۶۰ رم بسیار پر سر و صدا بود ، اما دو سال بعد در تولیدو آمریکا مسابقات جهانی سال ۱۹۶۲ خیلی راحت مغلوب تختی شد و از دور مسابقات کنار رفت.
عصمت آتلی ، خاطرات جالب توجهی از تختی دارد: « او می گوید: در سالهای دور، تختی به همراه تیم کشتی ایران به شهر « آدانا» آمده بود . او در آن زمان از شهرت زیادی برخوردار بود و در ترکیه می گفتند کسی قادر نیست تختی را شکست دهد. « بکربوکر » قهرمان مشهور ترک اعلام کرد که می تواند تختی را با فن «لنگ » مغلوب کند. اما از شما چه پنهان که هنوز سه دقیقه از کشتی این دو نگذشته بود که قهرمان ترک با ضربه فنی باخت و به علت فشاری که به او وارد شده بود، برای معالجه به بیمارستان فرستاده شد! حریف دوم تختی در این سفر، «مصطفی کورت » بود که ایرانی ها او را خوب می شناسند. کورت هم ادعا داشت که فقط او قادر است تختی را شکست دهد. وقتی کشتی این دو آغاز شد ، مصطفی کورت در دستان تختی، همچون یک بچه اسیر بود و نتوانست بیش از یک دقیقه مقاومت کند . تختی با این دو پیروزی بزرگ، در ترکیه غوغا کرد!…..
او ادامه داد: در سال ۱۹۵۸ بهمراه تیم ملی ترکیه برای شرکت در دو دیدار دوستانه با تیم ملی ایران ، به تهران آمدم . تختی ، ابتدا « محمد علی یاخچی» که یکی از قهرمانان کشتی های سنتی ترکیه بود را ضربه فنی کرد.
من تصور می کردم حداقل بتوانم با تختی مساوی کنم ، اما صادقانه می گویم که در این کشتی، پهلوان بزرگ شما ، با قدرت فراوان امتیازهای زیادی از من گرفت و با امتیاز ۰-۱۳ شکستم داد. این سخت ترین کشتی من و مهم ترین باخت ام طی سالها مبارزه در میدان های بین المللی بود که هیچ وقت آن را فراموش نمی کنم …..
در سال ۱۹۶۲ در مسابقات جهانی تولیدو ،حتی به الکساندر مدوید که مدال طلا گرفت با یک خاک بازنده شدم ، ولی خوب می دانستم که هیچگاه نمی توانم در برابر قدرت و تکنیک تختی مقاوم باشم و کشتی را در تولید و آمریکا با نتیجه ۳ بر یک به وی واگذار کردم.
عصمت آتلی در مورد خصوصیات اخلاقی تختی می گوید: « تختی ،قهرمانی بود که شاید مثل او ، دو یا سه نفر دیگر نیامده باشند . از همه مهمتر ، او انسانی والا بود . خصوصیات اخلاقی و صمیمیت او را در هیچ کشتی گیر دیگری ندیده ام ».
