پهلوانانی که پلاک شان، مدال شان شد

غالب پهلوانان بویژه در عرصه زورآزمایی و میادین ورزشی، خصوصیاتی چون پرورش جسم و تن، زورمندی و دلاوری را در کنار جوانمردی، اخلاق و احترام دارند و هنر، ادب و ورزش را با هم ترکیب کرده اند. اما ایران و آذربایجان و تبریز، غیر از ایستادگان در بالاترین سکو و دارندگان بازوبند، پهلوانانی ماندگار داشته و دارد که شاید برای زمین زدن حریفان زور بازو و نیروی جسمانی یک ورزشکار را نداشته اند اما دلیر و پردل
بوده اند، شاید از دری کوتاه تر از قد خود برای ورود به زورخانه عبور نکرده اند اما در خدمت به خلق و طاعت پروردگار، همواره سر تعظیم فرود آورده و افتادگی پیشه کرده اند.
گود زورخانه آنها خط مقدم جبهه، خطوط مرزی و حفظ تمامیت ارضی بوده و سنگ و تخته شنو و میل و کباده شان، همان سلاح شان برای شکست ظالمان و متجاوزان بوده است.
این غیورمردان، پهلوانان، تربیت شدگان مکتب علوی، دلیران و آزادمردان با ازخود گذشتگی و ایثار و اطاعت از فرامین ولی فقیه زمان، میهن را از شر خبیثان بدذات، کوردلان حسود در امان نگه داشته اند تا خلقی در سایه منویات رهبری و معرفت و پایمردی این نیکان و پاکان، در امنیت و آرامش زندگی کنند.سرداران شهید و رشید آذربایجان همچون شهید آقا مهدی باکری و شهدای مدافع حرم، از جمله این پهلوانان و بزرگان ماندگار
تاریخ اند که گوهرانی ارزشمند، اسطوره هایی مانا، مردانی از جنس رادمردی، افتادگی، اصالت، بزرگی، فداکاری، احترام، جوانمردی و دلاوری اند. آنان که مقابل حضرت حق زانو زدند تا صاحب بالاترین مقام و منزلت باشند و پلاک شان، مدال شان باشد.