علی«ع» پهلوان پهلوانان و مرد مردان بوده و هست.
علی«ع» الگو و مقتدای همه ورزشکاران و دلاور مردان این سرزمین بوده و هست.
آنچه، آن شیر میدان را محبوب دلها کرده، فقط داستان رزم و دلاوری و شجاعت او نیست، درست است که او سینه‌ای ستبر، بازویی قدرتمند و دلی پر جرات و سری نترس داشته است، ولی آنچه این مرد را همچون ستاره‌ای فروزان در آسمان بشریت به تلالؤ وا داشته و همه دلهای پاک را معطوف او کرده است، در کنار رزم‌آوری و دلاوری او، پاره‌ای صفحات خصایل والای انسانی بوده و این، همان چیزی است که ورزشکاران و پهلوانان ما باید درباره آن بیاندیشند. ورزشکاران، اگر امیرالمؤ‌منین را مقتدای خود قرار داده‌اند، باید صفات و ویژگیهای مردانه و انسانی او را بشناسند و همچون او بیاندیشند و عمل کنند.
از جمله صفات والای این مرد بزرگ، بخشش و کرم اوست. او دستی دهنده و دلی مهربان داشت. هرگز از برای خود، مال‌اندوزی نمی‌کرد و هرگز فقر و ناداری دیگران را تاب نمی‌آورد.
او فقیرانه می‌زیست، ولی از آنچه داشت سهمی برای دیگران در نظر می‌گرفت. داستان سه روز گرسنگی و روزه پی در پی او را شنیده‌ایم.
امیر مؤ‌منان تنها غذایی که از برای افطار خود و خانواده‌اش داشت، به فقیری گرسنه بخشید و روزی دیگر را بدون این که افطار کرده باشد، به روزه نشست و حتی سومین روز را هم به همین صورت با بخشش غذای خود به یتیمی گرسنه، روزه گرفت. این دل دریایی علی«ع» آنچنان گرانقدر است که خداوند متعال درباره او آیه‌ای فرو فرستاد و حکایت سه روز گرسنگی پی در پی او را در تاریخ بشریت ثبت کرد.
باز هم حکایت دیگری از کرم و بخشش او را در هنگام نماز به یاد داریم. او که در حین عبادت غرق در عظمت خداوند می‌شد و محیط اطراف را به کلی فراموش می‌کرد، وقتی صدای ناله مسکینی را شنید، در همان حالی که به رکوع رفته بود دست مبارکش را پیش آورد تا مسکین، انگشتری وی را از انگشتش خارج کند. این صحنه بخشندگی و کرامت مولی علی«ع» آنچنان با عظمت و شگفت‌انگیز بود که در همان حال، جبرائیل بر پیامبر نازل شد و آیه‌ای در شان بخشندگی حضرت علی«ع» بر او خواند.
آری، علی مرد بخشش و کمک و دستگیری از دیگران است.
او در همان حالی که دستی بر شمشیر داشت، دستی دیگر به جود و کرم باز می‌کرد. در همان حالی که با سینه‌ای ستبر در مقابل دشمنان می‌ایستاد، دلش پیش تهیدستان و فقیران و درماندگان بود.
برای همین است که علی«ع» مرد مردان است. زیرا هم در دلاوری و شجاعت سرآمد روزگاران است و هم در صفات و خصایل انسانی. او جامع جمیع صفات و دارای همه ویژگیهای یک انسان برتر است.
نتیجه این سخن اینکه: پهلوانان و ورزشکاران و دلاوران عرصه‌های مختلف ورزش، آنان که امیرالمؤ‌منین«ع» را الگو و آقای خود می‌دانند، باید در همه رفتار و کردار خود همچون او باشند.
مبادا ورزشکاران در دنیای دلاوری خود غرق شوند و خصایل انسانی را فراموش کنند. مبادا تهیدست و درمانده‌ای در فقر و فاقه بسوزد و ورزشکاران ما این رهروان راه علی«ع» به مال‌اندوزی و کسب ثروت بپردازند و تهیدستان را به فراموشی بسپارند.
عزیزان، دستی به ورزش داشته باشید و دستی دیگر به بخشش باز کنید، زیرا که مولای شما چنین بود. باشد تا همه ورزشکاران ما در همه رفتار و کردار خود، همچون علی«ع» باشند.
مرام پهلوانی را در مکتب علی«ع» بیاموزیم
