زورخانه طلاچی که قدیمی ها آن را به نام زورخانه علی تک تک می شناسند، یکی از مراکز قدیمی ورزش باستانی است که در دل طهران قدیم قرار گرفته است.سردر آن به نام موسس اش طلاچی است؛ اما همه آنجا را به نام “علی تک تک” می شناسند که بیش از ۶۰ سال پیش آن را اجاره کرده و حالا پسرش زورخانه دار شده است.
‘علی تک تک’ یا ‘علی کیان تاش’ خودش اهل گود و زورخانه بوده و به واسطه شانه های پهنش و این که هنگام چرخیدن به چپ و راست خم می شده، به او لقب “تک تک” داده بودند.
سیمای عمومی
خیابان ری را که به سمت جنوب بروی، «سر قبر آقا» که از راه دور پیدا شد می‌پیچی به کوچه امامزاده یحیی. قدیمی‌ها به نام «عودلاجان» می‌شناسندش. محلهای قدیمی کنار حصار قدیمی تهران که روزگاری، دست‌کم سه زورخانه داشته و امروز یکی. داخل کوچه امامزاده، پر از مغازه‌های قدیمی و خانه‌های کهنه خالی مانده است و کوچه‌های قهر و آشتی که به زحمت دو نفر از داخلش عبور می‌کنند. چنار ۹۰۰ ساله امامزاده یحیی را که رد کنی، بعد از گذراندن گذر بی‌تاق محله، یک در کهنه آهنی باز می‌شود. در ورودی زورخانه طلاچی، قدیمی ترین زورخانه تهران.
اینجا همان جایی است که مرشد هر هفته دم می گیرد تا باستانی کارها با نوایش بچرخند و ورزش کنند. گود اینجا از محلهای ورزش غلامرضا تختی بوده و پهلوانان زیادی را در طول این هفتاد سال به خودش دیده است، پهلوانانی که عکس همه‌شان روی دیواری در گوشه زورخانه قاب شده است، همه سیاه و سفید، با ژست‌هایی که در عکس‌ها و فیلم‌ها، از پهلوانان فراوان دیده‌ایم، نشسته یا ایستاده، با کباده‌ای ایستانیده بر سر و یک میل، گرفته در بر، با ژستی قهرمانانه!
مدیریت این زورخانه را آقای کیان تاش بر عهده دارد و هنوز هم در ایام هفته پذیرای باستانی کاران است.
