«ورزش پهلوانی»؛ که آمیزه به خصلت فداکاری و «جوانمردی» است مشتمل بر صدق و صفا، فروتنی، خودشکنی و پرهیز از خودخواهی، خودبینی و سفر باطنی به مرزهای لایتناهی حق پرستی، حق جویی و حق طلبی است.
در یک کلمه «اعتلای معنویت» همراه با پرورش جسم و قدرت جسمانی در آحاد جامعه ما
می باشد. چنانکه در گذشته نه چندان دور در کثرت شهرهای ایران، «پهلوانان» در
«زورخانه ها» یکی از با اخلاق ترین چهره های مردمی و تکیه گاه قابل اعتماد برای قشر ضعفا و مظهر «احقاق حق»، شجاعت و ایستادگی و مقاومت در برابر ظلم و مقابله با ستم و ستمگری بوده است.
اما واقعیت این است که ورزش باستانی برای ما نه یک ورزش بلکه یک تاریخ و یک فرهنگ است و این رشته در تاریخ گذشته ما توام با گذشت، فداکاری، مردانگی و جوانمردی بوده و برای احیای این فضایل باید این فرهنگ را رشد و توسعه داد.
و انچه اهمیت دارد این است که برای رشد سنت ها و خصلت های ویژه پهلوانی که همان دیانت و جوانمردی است باید فضای فرهنگی ورزش زورخانه ای حفظ و تقویت شود.
هرزمانی که نگاه به این ورزش تغییر پیداکرده است تلاش‌ها در راستای ورزش همگانی و قهرمانی بیشتر شده است و این تغییرات را همواره باید مثبت و به سمت پیروزی دانست.
ورزش زورخانه‌ای، برای مردم ما بسیار مهم است.
این ورزش ریشه در تمدن ایرانی اسلامی دارد و باید در کشور توسعه پیدا کند.
اگر ورزش پهلوانی توسعه پیدا کند، حق‌جویی و اعتلایی معنویت در جامعه افزایش پیدا می‌کند و در زمان‌های دورتر این ورزش نماد شجاعت و مقابله با ظلم در جامعه بوده است.
ورزش زورخانه ای نمادی از جامعه اسلامی است و رهبر معظم انقلاب اسلامی همواره برافزایش توانمندی این ورزش در سطح کشور تأکیددارند. امیدواریم با تلاش بیشتر. این مهم تحقق ببخشیده شود.
